
“कहाँ हिँडेको ?”
“अगाडि ।”
“अगाडि ?”
“हो ।”
“यो बाटो हिँडेर तपाईं अगाडि कसरी पुग्नु हुन्छ ?”
“किन ?”
“यो उत्तरआधुनिक बाटो हो ।”
“मतलव ?”
“मतलव, कहीँ पुग्नु छ भने तपाईं यस बाटोबाट कहीँ पुग्नुहुत्र ।”
“किन यो बाटो हैन ?”
“हो पनि, हैन पनि ।”
“किन ?”
“किनभने यसको प्रकृति हो पनि हैन पनि हो । त्यसकारण यो उत्तरआधुनिक बाटो हो ।
यसको न सुरु छ, न मध्य छ, न अन्त्य छ । जो छँदै छैन त्यो बाटोमा तपाइँ हुनुहुन्छ ।”
“हो र ?”
“हो, वास्तवमा तपाईंलाई म हिँडिरहेछु भत्रे लागेको होला, यो बाटोमा यस्तो लाग्छ
पनि, यसरी लाग्नेमात्र हो, तर तपाईं कहीँ पुग्नुहुत्र, विभ्रममा पुग्नुहुन्छ, तपाईंलाई गतिको
महसुस हुन्छ, प्रगतिको हैन । प्रगति नभएपछि तपाईं गतिमा पुग्नुहुत्र, गति नभएपछि तपाईं
अगाडि बढ्न सक्नुहुत्र, टुँगोमा पुग्नुहुत्र ।”
“एः हो र ?”
“हो ।”
“अव के गरौँ त म ?”
जवाफको लागि त्यो मानिस ऊ अगाडि थिएन । ऊ कता गयो— उसलाई थाहा भएन ।
यथार्थतः त्यो मान्छे ऊ आँफैँ थियो— जो हिँड्नुको भ्रममा थियो ।
प्रतिक्रिया
सम्बन्धित खवर
जिन्दगीको परीक्षार्थीलाई मूल ग्रन्थ बेच्दैन सन्दर्भ पुस्तक पनि बेच्दैन केवल गेसपेपर बेच्छ आजको बजार । विद्रोह चेत बोकेर कविता लेख्ने
काठमाडौं । विशिष्ट व्यक्तिका मुहारलाई क्यान्भासमा सजाउने दोस्रो संस्करणको पहिलो अवसर गैरआवासीय नेपाली सङ्घ (एनआरएनए)का पूर्वअध्यक्ष जीवा लामिछानेलाई जु¥यो ।
नेपाल फ्रान्स कुटनीतिक सम्बन्ध स्थापनाको ७०औ वर्षगाँठको उपलक्ष्यमा प्रकाशित स्मारिका “कर्म” को नेपालस्थित फ्रान्सेली राजदूत फ्रन्स्वा जाभिए लेजेर पेरिसस्थित नेपाली
नेपाली पत्रकारहरुको अन्तर्राष्ट्रिय सञ्जाल (इञ्जा)ले स्रष्टा राजेन्द्र पराजुलीको संस्मरणात्मक कृति ‘कोटेश्वरको केटो’ लाई उत्कृष्ट साहित्यिक कृति पुरस्कार प्रदान गर्ने घोषणा